Monthly Archives: maj 2014

Tętent kopyt po lodzie zamarzniętego jeziora,
Który dudni, pokrzepia lub drwi z nas jak zmora.

Oddech kłębi się wokół niczym morska fala.
Może to nie oddech? Nie lód pod kopytami zwala?
Więcej →

Krocząc wśród życia kłopotów gęstwinie,
Gąszczu problemów, błahostek, rutynie.
Splątani w liany swej codzienności
Znajdują siebie – swe źródło radości.
Więcej →

Dźwięki wtedy, dźwięki teraz i dźwięki przyszłości.
Spektakl życia, scena bogów, trosk i radości.

Spektakl końca dobiega z nowym reżyserem.
Z nowym sędzią i katem, co uznał go zerem.

Nadejdzie błyszcząc, siły mając za nic.
Klejnot, który ziemię zrani. I zrani aż do granic.

Michał Podbielski