Autor: kontakt@wydawnictwozywioly.pl

Melodia jak wino smakuje,
Nęci, kołysze, wiruje.
Zaprasza swym aromatem
– Splecionym z nut słodkim kwiatem.
Czytaj dalej Taniec

Zbliżyć się po to, żeby uciekać.
Dogonić po to, aby znów zwlekać.
Odnaleźć radość i szczęście scalić,
Kolejną ranę w sercu wypalić.
Czytaj dalej Zbliżyć się

Artykuł jest częścią cyklu opisującego redakcję tekstu w procesie opracowanym przez Michała Podbielskiego (autora serii fantasy „Wojny żywiołów”). Witam serdecznie 🙂
Pełen proces i odnośniki do pozostałych kroków znajdziesz tutaj.

W tej części zajmiemy się krokiem 2: Wyeliminuj powtórzenia bohaterów.

W poprzednim kroku oznaczyliśmy symbolem @ nasze postacie i ich synonimy. Teraz czas na zajęcie się powtórzeniami. A naprawdę warto zrobić to zanim zanurzymy się porządnie w tekście, bo przy dogłębnej redakcji będzie cała masa rzeczy, na które możemy zwrócić uwagę. Dlatego uprośćmy sobie życie i zajmijmy się wcześniej częścią z nich. Tutaj – powtórzeniami bohaterów, których bardzo łatwo można zidentyfikować w treści. Czytaj dalej 2. Wyeliminuj powtórzenia bohaterów

Artykuł jest częścią cyklu opisującego redakcję tekstu w procesie opracowanym przez Michała Podbielskiego (autora serii fantasy „Wojny żywiołów”). Witam serdecznie 🙂
Pełen proces i odnośniki do pozostałych kroków znajdziesz tutaj.

W tej części zajmiemy się krokiem 1: Oznacz bohaterów.

W trakcie redakcji tekstu będziemy mieli wiele wyzwań, w tym w znacznej mierze powtórzenia. Choć pewne popularne powtórki da się wyszukać maszynowo w kroku zero, to większość jest po prostu sytuacyjna – zależna od rozgrywającej się właśnie akcji. Ale jest pewien wyjątek… Co więcej, bardzo obszerny. Bohaterowie będą powtarzać się wielokrotnie i jesteśmy w stanie łatwo namierzyć ich jeszcze przed czytaniem tekstu. Po co i w jaki sposób? Czytaj dalej 1. Oznacz bohaterów

Artykuł jest częścią cyklu opisującego redakcję tekstu w procesie opracowanym przez Michała Podbielskiego (autora serii fantasy „Wojny żywiołów”). Witam serdecznie 🙂
Pełen proces i odnośniki do pozostałych kroków znajdziesz tutaj.

W tej części zajmiemy się krokiem zero: Wyeliminuj popularne błędy.

Czym są „popularne błędy” i czemu krok zero? Może najpierw zacznijmy od numeru – zero, bo ten krok jest NIEobowiązkowy (zwłaszcza, że częściowo znajduje się tu praca korekcyjna, a nie redakcyjna). Można spokojnie go ominąć, a większość rzeczy powinna wyjść potem.
No ale właśnie… powinna. Są takie cukiereczki, które czasem ciężko dostrzec, nawet kiedy jesteśmy świadomi, że są błędami. Możesz po prostu liczyć, że korekta to wyłapie, ale jak chcesz mieć pewność, to zadbaj o to. Albo samodzielnie, albo przynajmniej instruując korektora.
Drugim aspektem jest fakt, że popularne błędy w dużej mierze zależą Czytaj dalej 0. Wyeliminuj popularne błędy

Witam.

Tym razem w ramach dzielenia się doświadczeniem opiszę, w jaki sposób podejść do redakcji, aby zapewnić jej wysoki poziom. W znacznej mierze będzie to walka z powtórzeniami, ale nie tylko, bo i inne dopieszczanie tekstu. Harmonii, układu, spójności – można rzec melodii w treści. Oczywiście końcowy efekt zależy od stylu autora, stopnia ingerencji i preferencji redagującego, niemniej z odpowiednim podejściem przynajmniej unikniemy pułapek. Czytaj dalej Jak porządnie redagować tekst

Lubię kiedy się uśmiechasz,
Choć to mgliste już wspomnienia.
Lubię kiedy na mnie czekasz,
Choć to tylko urojenia.
Czytaj dalej Nic, niczego nie ma

Witam,

Dziś chciałbym podzielić się radami dotyczącymi pracy z powtórzeniami w trakcie poprawiania tekstu. A wcale nie musi być to takie proste, zwłaszcza gdy nagromadzą się w jednym miejscu.
Nadmiar powtórzeń (nawet celowych), może być źle odbierany, dlatego warto się zastanowić, gdzie chcemy je pozostawić, a reszty zwyczajnie się pozbyć.
Jako że osobiście zająłem się re-redakcją pierwszej części mojej serii fantasy „Wojny żywiołów”, przygotowując ją do wydania II poprawionego, wielokrotnie zderzałem się z miejscami, gdzie wybrnięcie z powtórzenia potrafiło sprawiać kłopoty. Pozwól, że podzielę się z Tobą moim doświadczeniem. Czytaj dalej Jak radzić sobie z powtórzeniami

Poniżej wywiad, czy seria pytań zadana mi (Michał Podbielski) przez jednego z członków forum Anduina, o pseudonimie Brat. Dla tych, którzy tam nie należą, a są ciekawi, pozwoliłem sobie zamieścić go również i tutaj. Jednocześnie oddaję honory i jako źródło podaję forum Anduina.pl Czytaj dalej Wywiad z autorem serii „Wojny żywiołów”

Tętent kopyt po lodzie zamarzniętego jeziora,
Który dudni, pokrzepia lub drwi z nas jak zmora.

Oddech kłębi się wokół niczym morska fala.
Może to nie oddech? Nie lód pod kopytami zwala?
Czytaj dalej Dziki cwał

Krocząc wśród życia kłopotów gęstwinie,
Gąszczu problemów, błahostek, rutynie.
Splątani w liany swej codzienności
Znajdują siebie – swe źródło radości.
Czytaj dalej Zbłąkani

Dźwięki wtedy, dźwięki teraz i dźwięki przyszłości.
Spektakl życia, scena bogów, trosk i radości.

Spektakl końca dobiega z nowym reżyserem.
Z nowym sędzią i katem, co uznał go zerem.

Nadejdzie błyszcząc, siły mając za nic.
Klejnot, który ziemię zrani. I zrani aż do granic.

Michał Podbielski

Nie znam swoich przyszłych słów,
Zapominam przeszłe.
Tylko teraz nęci znów,
Tylko w teraz jestem.

Michał Podbielski

Gdzie życia, gdzie śmierci, gdzie zrozumienia.
Czystości, nagości, ognia i cienia.

Myśli płytkie i myśli głębokie.
Życie proste czy życie szerokie.
Czytaj dalej To moje życie i ja decyduję…

Płonie we mnie płomień.
Płonie, czasem spala.
Duszy ognień miota.
Żar, nadzieja, wiara.
Czytaj dalej Płonę

Pustką szarą otoczony człowiek.
Cień w cieniu z cieniem, sam sobie Bogiem.
Mój świat, moja pustka i moje rozterki.
Nakarmię się nimi i zjem jak cukierki.
Czytaj dalej Z cienia…

Zapłoniesz wkrótce w radosnym zapomnieniu,
Porządek z chaosem złączysz w uniesieniu.
Wirem ogarniesz, suknią płomień wzniesiesz,
Wybuchniesz pasją i tańcem ucieczesz.
W tańcu spłoniesz i w tańcu ożyjesz.
Tańcem świat natchniesz i nim go okryjesz.
Czytaj dalej W tańcu zapomnienie

Zostańmy przy tym, co nienazwane,
Niewyjaśnione i zakłamane…
W tym, w co chcę wierzyć, w co ty zaprzeczasz.
W tym, co mnie niszczy, od czego uciekasz.
Czytaj dalej Nie chcę

Co zostanie, kiedy jeszcze wydrze,
Poszarganą życiem już duszę.
I oderwie, teraźniejszość zedrze.
Czy zespolę ją znowu, czy skruszę?…
Czytaj dalej Niech muzyka porwie Twoją duszę…

Dla tych kilku chwil,
Dla tych kilku słodyczy.
Porzucić wolność,
Dać się wodzić smyczy.
Czytaj dalej Utracić…

Gdy serce z piersi szalone ucieka,
Kiedy przeraża spotkanie człowieka.
Kiedy głos więdnie, dłoń skacze, świat śmieje,
A myśl o ucieczce rozbudza nadzieje.
Czytaj dalej Przerażona

Potrzebuję dziś poezji, niechaj płynie.
Płyń serce, póki to nie zginie.

Złamany okruch, skropiony ciszą
Wokół uśmiechów, które nie usłyszą.
Małej tragedii, zniszczenia świata
Złamania ducha, zgubienie lata.
Czytaj dalej Dla nadziei

Po szansę sięgnąć najmniejszą choć na dnie,
Czy kostką losu rzucimy bezwładnie.
Lawiną zdarzeń popłynąć, utonąć.
Gdzie życie rzuci, tam ducha wyzionąć.
Czytaj dalej Bezwładność

Rytmy, dźwięki, muzyka…
Bas serce przenika,
Rytm własny nadając,
Istotę ciała wzruszając.
Czytaj dalej Odkrycie

Cieniem.
Dawnym marzeniem.
Niespełnieniem.
Okaleczeniem…
I wyzwoleniem.

Michał Podbielski

Całą sztuką życia jest odkrywanie kolorów tam, gdzie inni widzą szarość dnia powszedniego. Rozpostarcie tęczy ponad światem pełnym burz.

Michał Podbielski

I will be your baby
And you will be mine
We will made a world
Were we will be fine

Pod tym to się nie podpiszę – poziom 0 😉

może któregoś dnia
może pewnej nocy
może spadnie łza
może blask otoczy

może księżyc wzniosę
może gwiazdy zwalę
może niebem ruszę
może tylko spalę…

może…

Michał Podbielski

Pytam o uśmiech,
Pytam o spojrzenie,
Pytam o słowo,
O ukojenie…

Michał Podbielski

Ile skrywasz, a ile ofiarujesz?
Ile oddasz, a ile skonsumujesz?
Ile pieszczot przygarniesz z dotyku?
Ile szeptu usłyszysz w oddechu?
Ile pragnień odkryjesz w spojrzeniu?
Ile ciepła odnajdziesz w marzeniu?

Michał Podbielski

Jaki dotyk, jakie westchnienie, jaki uśmiech i jakie spojrzenie?

Michał Podbielski

Sama wykradziona, skujesz w łańcuchy
Sama oderwana, wyniesiesz w przestworza
Sama odkryta, sekrety wykradniesz

Uwięziony, Spętany, Zniewolony
Skuty, Wyniesiony, Obnażony
Czytaj dalej Złodziej nocy

Widziałem Cię bezpieczną,
Widziałem Cię spełnioną,
Widziałem Cię w przestworzach,
Widziałem upojoną.

Widziałem cień marzenia,
Teraz świat jest cieniem…

Michał Podbielski

Nie mogę się z Tobą zobaczyć,
Nie stać mnie znów na zbliżenie.
Pragnąc widoku, kontaktu
I walcząc o snów zapomnienie.
Czytaj dalej Pożegnanie, wyrzeczenie, odrzucenie

Chcę wędrować,
Piąć się pośród szczytów gór.
Chcę nurkować,
Ginąć wśród tumanów piór.

Strzaskać ziemię, wybić grunt…
Krater pomyłki,
Pamiątka zapomnienia.
Wstrząs bólu i nadzieja odrodzenia.

Michał Podbielski

Tylko chwile można uchwycić
Tylko chwile krzyczą o uwiecznienie
Tylko chwilą się można nasycić
Tylko w chwili jest zapomnienie

Michał Podbielski

Jak posąg niewzruszona, wpatrzona w odmęty…
Maluczkich życie śledzone boskim wzrokiem
Mgłą spowite, mgłą przesiąknięte
Promieni jasnych, radości spragnione

Michał Podbielski

Oddychaj głęboko,
Myśl trzeźwo,
Irytuj krótko,
Planuj rozważnie,
Sięgaj wysoko,
Raduj szalenie,
Uśmiechaj często,
Wspominaj (mnie) czasami 🙂

Michał Podbielski

Zabierz mi nadzieję

Michał Podbielski

Zastanawiam się, czy zauważysz,
Która gwiazda rozbłysła jaśniej nad Twoim niebem,
Żeby towarzyszyć Ci w Twoich podróżach
I jak wiele otuchy doda Ci ta świadomość,
Kiedy już ją odkryjesz na niebie…

Z ciepłem przychodzi spokój i ukojenie.
Jak wiele ciepła w sercu może dać
Mała iskra na niebie,
Która świeci właśnie dla Ciebie?

Michał Podbielski

Im przyjemniej spędzam czas w Twoim towarzystwie,
Tym trudniej mi potem wrócić do rzeczywistości.

Michał Podbielski

Kiedy podczas sztormu zrobiliśmy już pierwszy nocny zwrot,
Znów spojrzałem w niebo.
Ujrzałem przepiękną plejadę gwiazd,
Wyobraziłem sobie Twój uśmiech na tle nieba rozsianego gwiazdami
I znów zamarłem urzeczony…

Michał Podbielski

Morze zachwyca, gdy jest Ci przyjazne,
Potrafi druzgotać gdy odmawia łaski.
Czuję się jak okręt pośród burz, mknący w nieznanym kierunku.

Przyjmuję łaski, gdy Morze je okaże.
Zmagam się ze sztormem, gdy (mi) ich odmawia.
Błądząc po otwartych wodach i szukając brzegu…
By odnaleźć spokój, lub by się roztrzaskać.
Czytaj dalej Rozdarcie

Twoja obecność jest jak obcowanie z morzem
– czas zanika, światem buja,
a każdy moment jest powodem do radości.

Michał Podbielski

Bogini wiatru, pani morskich fal i nimfy spienionych toni
– Wszystkie walczą o moją uwagę…
A myśli wciąż wędrują gdzieś daleko…

Michał Podbielski